“ ရွှေ့ပြောင်းကလေးငယ်များ နောက်ကျ ကျန်ရစ်ပြီ”
ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့။
အန်ထောင်ပြည်နယ် သိုင်းရပ်ဝိတျာ (၆) ကျောင်းက ကျောင်းအုပ်ကြီးဟောင်း ကယ်လယာထာဆွန်းဟာ သူ့အပေါ် စွဲဆိုထားတဲ့ ရာဇဝတ်မှုစွဲချက်တွေကို ရဲတွေဆီမှာ နားထောင်နေခဲ့တယ်။
သူစွပ်စွဲခံရတဲ့ ရာဇဝတ်မှုတွေက ဘာတွေလဲ။ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနရဲ့ အရာရှိလည်းဖြစ်တဲ့ ကျောင်းအုပ်ကြီးဟောင်းဟာ တရားမဝင် ဝင်ရောက်မှုကို ကူညီခြင်းနဲ့ သူရဲ့ တာဝန်ကို လျစ်လျူရှုခြင်းတို့နဲ့ စွပ်စွဲခံရတာပါ။
သူဟာ ၂ဝ၂၃ ခုနှစ်မှာ ကျောင်းကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး ပြည်တွင်းစစ်ကို ရှောင်ရှားကာ ထိုင်းနိုင်ငံကို တရားမဝင် ဝင်ရောက်လာတဲ့ မြန်မာကျောင်းသား ၁၂၆ ဦးကို ပညာသင်ကြားပေးခဲ့ပါတယ်။
တရားရုံးက ကယ်လယာဆာဝန် အပြစ်ရှိတယ်လို့ တွေ့ရှိရင်တော့ သူမ ထောင်ဒဏ် ၁ဝ နှစ်အထိ ကျခံရနိုင်ပြီး ဘတ် ၂ဝဝ,ဝဝဝ အထိ ဒဏ်ကြေးဆောင်ရနိုင်ပါတယ်။
သူမရဲ့အမှုဟာ နိုင်ငံရဲ့ ရှက်ဖွယ်ကောင်းပြီး နောက်ကျတဲ့ ပညာရေးမူဝါဒကို ထင်ဟပ်နေပါတယ်။
ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ကျွမ်းကျင် ပညာတတ်တဲ့ အလုပ်သမားတွေ ပိုမိုလိုအပ်နေချိန်မှာ ပညာရေးစင်တာတွေ တရားဝင်ခွင့်ပြုချက်မရှိခြင်းနဲ့ ကျောင်းသားတွေကို တရားမဝင်ရွှေ့ပြောင်းသူများ ဖြစ်ခြင်းကြောင့် အရာရှိတွေက လိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ နေရာတွေကို ပိတ်သိမ်းနေကြပါတယ်။
ခုလို မူဝါဒတွေဟာ ရွှေ့ပြောင်းကလေးတွေ အကြောင်း မဟုတ်ဘဲ ထိုင်းလူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အနာဂတ်အကြောင်းပါ။
ကလေးတစ်ဦးရဲ့ လူမျိုးပေါ်မူတည်ပြီး ပညာရေးကို ငြင်းပယ်တာဟာ တစ်နိုင်ငံလုံးကို ထိခိုက်စေပါတယ်။
လွန်ခဲ့တဲ့ လက အာဏာပိုင်တွေဟာ ပြည်နယ်အသီးသီးမှာရှိတဲ့ သင်ယူရေးစင်တာတွေရဲ့တံခါးပေါက် တွေကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပိတ်ပစ်ခဲ့ပါတယ်။
ဆမုတ်ဆာခွန်မှာ အမျိုးသားရေးဝါဒီအုပ်စုတစ်ခုနဲ့ ဒေသခံအာဏာပိုင်တွေက ဈေးဝယ်စင်တာတစ်ခုထဲက သင်ယူရေးစင်တာ တစ်ခုကို ပိတ်ခဲ့တယ်။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ပြည်နယ်ပညာရေးရုံးက အခြားရွှေ့ပြောင်းသင်ယူရေးစင်တာတွေကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့ အထူးအဖွဲ့တစ်ခု ဖွဲ့စည်းလိုက်ပြီး ပိတ်ပစ်မယ်လို့ ခြိမ်းခြောက်ခဲ့ပါတယ်။
ပထွမ်သာနီမှာ ရဲတွေက ရန်းဆစ်မှာရှိတဲ့ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော် လည်ပတ်နေတဲ့ စင်တာတစ်ခုကို ဝင်စီးခဲ့ပါတယ်။
အရာရှိတွေက စာသင်ကြားနေတာကို ရပ်တန့်ပစ်လိုက်လို့ ကျောင်းသားတွေ ကြောက်လန့်ပြီး သူတို့ရဲ့အနာဂတ်အတွက် မသေချာတဲ့အခြေအနေ ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။
အာဏာပိုင်တွေက ဒီစင်တာက ဆက်လက်လည်ပတ်နေရင် ဥပဒေအရ အရေးယူမယ်လို့ သတိပေးခဲ့ပါတယ်။
ဖူးကက်မှာ ပြည်နယ်အာဏာပိုင်တွေက ရွှေ့ပြောင်းသင်ယူရေးစင်တာတွေကို ပိတ်ခဲ့ပါတယ်။
စင်တာတွေရဲ့ ဥပဒေရေးရာအခြေအနေ၊ ကျောင်းသားတွေနဲ့ သူတို့မိသားစုတွေကို စုံစမ်းစစ်ဆေးနေစဉ် ချက်ချင်း သင်ကြားမှုရပ်ဆိုင်းဖို့ အမိန့်ထုတ်ခဲ့ပါတယ်။
ထိုင်းနိုင်ငံဟာ ရွှေ့ပြောင်းကလေးတွေရဲ့ ပညာရေးအခွင့်အလမ်းကို စနစ်တကျဖျက်ဆီးနေပြီး အမျိုးသားလုံခြုံရေးနဲ့ ဥပဒေစည်းမျဉ်းတွေကို အကြောင်းပြချက်အဖြစ် အသုံးပြုနေပါတယ်။
သင်ယူရေးစင်တာတွေကို ပိတ်ပစ်ခြင်းဟာ အမျိုးသားလုံခြုံရေးကို ပိုမိုခိုင်မာအောင် လုပ်ဆောင်ပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အမှန်တကယ်တော့ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သွားမှာပါ။
သင့်တော်တဲ့ အမျိုးသားလုံခြုံရေးဆိုတာ တံခါးပိတ်တာမဟုတ်ဘဲ ဖွင့်ပေးတာပါ။
ကလေးတွေဟာ ပညာတတ်ပြီး လူ့အဖွဲ့အစည်းထဲ ပေါင်းစည်းမှုရှိလာတဲ့အခါ၊ သူတို့ဟာ သူတို့ကိုယ်တိုင်နဲ့ နိုင်ငံစီးပွားရေးအတွက် ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ပံ့ပိုးကူညီဖို့၊ အလုပ်လုပ်ဖို့နဲ့ အနာဂတ်တည်ဆောက်ဖို့ ပိုမိုဖြစ်နိုင်ချေရှိပါတယ်။
ပညာရေးမရှိဘဲ၊ ရွှေ့ပြောင်းကလေးတွေဟာ ရာဇဝတ်မှု၊ အခွင့်အရေးချိုးဖောက်ခံရမှုနဲ့ အခြားလူမှုရေးပြဿနာတွေအတွက် ထိခိုက်လွယ်ပါတယ်။
ပညာရေးဟာ လူမှုရေးပြဿနာတွေအတွက် အဟန့်အတားတစ်ခုဖြစ်တယ်ဆိုတာ ကောင်းမွန်တဲ့ ပညာရေး စနစ် ပေးသူတွေ သိပါတယ်။
အမှန်တကယ်လည်း အကျိုးဆက်တွေဟာ ပျက်စီးစေပါတယ်။ လက်ရှိအချိန်မှာ မဟီဒေါလ်တက္ကသိုလ်ရဲ့ အာရှဘာသာစကားနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုသုတေသနအဖွဲ့အစည်း အဆိုအရ ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ရွှေ့ပြောင်းကလေး ၄ဝဝ,ဝဝဝ နဲ့ ၅ဝဝ,ဝဝဝ ကြားမှာ ရှိပါတယ်။
သို့သော် ၆၁% ဟာ ပညာ သင်ကြားခွင့် လုံးဝမရပါဘူး။ ၃၄% သာ ထိုင်းကျောင်းတွေတက်ပြီး ၅% သာ ရွှေ့ပြောင်းပညာရေးစနစ်နဲ့လည်ပတ်တဲ့ သင်ယူရေးစင်တာတွေကို အားကိုးရပါတယ်။
ဒါကြောင့် သူတို့ကို ပိတ်ပစ်မယ့်အစား၊ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာနဟာ ဒီတရားဝင်မဟုတ်တဲ့ သင်ယူရေးစင်တာတွေရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်ကို မြှင့်တင်ဖို့ နည်းလမ်းရှာရမှာဖြစ်ပါတယ်။
အစိုးရအနေနဲ့ ကလေးတိုင်း သူတို့ ဘယ်ကလာပါစေ သင်ယူခွင့်ရရှိစေရမယ်။
ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ အနာဂတ်ဟာ သူ့ပြည်သူတွေအပေါ်မှာ မူတည်ပါတယ်။
ထိုင်းနိုင်ငံသားတွေချည်းပဲ မဟုတ်ဘဲ ထိုင်းနိုင်ငံနယ်နိမိတ်အတွင်း နေထိုင်၊ အလုပ်လုပ်၊ ကြီးပြင်းလာတဲ့သူအားလုံးအပေါ်မှာ မူတည်ပါတယ်။
ပညာရေးမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတဲ့နိုင်ငံဟာ သူ့ရဲ့တည်ငြိမ်မှု၊ ကြွယ်ဝမှုနဲ့ အနာဂတ်မှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတာဖြစ်ပါတယ်။
– Bangkok Post သတင်းဌာနတွင် ဧပြီလ ၉ ရက်နေ့ဖော်ပြသည့် Migrant kids left behind ဆောင်ပါးကို ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန်ဖော်ပြခြင်း ဖြစ်သည်။
Photo – Bangkok Post
